"Από το χθες στο σήμερα"Επίσκεψη στο παραδοσιακό χωριό Αρόλιθος

"Κλείνοντας τα μάτια μας προσπαθήσαμε να ταξιδέψουμε πολύ πολύ  πίσω.... στο παρελθόν..να μάθουμε πως ζούσαν οι άνθρωποι τότε ,ποιες ήταν οι ασχολίες τους ,τι έτρωγαν,πως διασκέδαζαν..."

Έτσι ξεκίνησε η βόλτα μας στο παραδοσιακό χωριό "Αρόλιθος"όπου  μας υποδέχτηκαν δυο πολύ ευγενικές κυρίες ,η κ.Εύη και η κ.Μαρία ντυμένες με κρητική φορεσιά και έτοιμες να μας βοηθήσουν στο ταξίδι μας στους χώρους του Αρόλιθου.

Πρώτα μας εξήγησαν ότι το όνομα Αρόλιθος παράγεται από το ΄΄λίθος΄΄ και την ΄΄ροή΄΄. Έτσι ονομάζεται η φυσική ή τεχνητή λακκούβα του βράχου που συγκεντρώνει το νερό της βροχής και χρησιμεύει για τις ανάγκες ανθρώπων και ζώων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο (κτηνοτρόφοι, γεωργοί).

Το χωριό πήρε αυτή την ονομασία γιατί μαζεύει όχι νερό αλλά την παράδοσή μας ,τα ήθη και τα έθιμα μας γι' αυτούς που διψάνε και έχουν ανάγκη από μάθηση και συνέχιση της παράδοσης!! 

 Αφού φάγαμε έξω στα ...σοκάκια(ο καιρός καταπληκτικός για βόλτα στην εξοχή) μας οδήγησαν σε ένα παραδοσιακό σπίτι...

 

Και τι δεν υπήρχε μέσα....πρώτα απ΄όλα πήγαμε στην κουζίνα που ήταν και καθιστικό

(έτσι ήταν παλιά )...εκεί υπήρχε ένα τζάκι που άναβε για να τους ζεσταίνει τα κρύα βράδια αλλά και για να μαγειρεύουν,ένας σοφράς όπου ζύμωναν ,έτρωγαν, έγραφαν τα παιδιά...ένας καναπές για τους καλεσμένους,και ένας αργαλειός για να υφαίνουν!

 Μια γούρνα πέτρινη ...για να πλένονται και να πλένουν τα πιάτα τους!

Δίπλα βρισκόταν ένας οντάς με κρεβάτια για παιδιά,ένα καντήλι με μια εικόνα,ένας καναπές αλλά από κάτω ακριβώς μια αποθήκη με βαρέλια...εκεί έβαζαν το κρασί τους ,το λάδι τους, το σιτάρι  τους...επειδή ήταν υπόγειο και έκανε πολύ κρύο το χρησιμοποιούσαν να φυλάνε πράγματα που χρειαζόταν ψύξη...όπως τυρί,γάλα,μηζύθρα....

Κάποια παιδιά έψαχναν για το κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά...ενώ στεκόταν δίπλα...που να καταλάβουν ότι αυτό που ήταν  πάνω σε πέτρα κτισμένο ήταν το κρεβάτι τους!!

Όμως μάθαμε ότι από κάτω από το στρώμα ήταν κενό ....μια αποθήκη ή πατητήρι για τα σταφύλια όταν χρειάζονταν....και λίγο πιο πέρα μια γωνιά με άχυρα...για τα ζώα που έμεναν μαζί τους...για να μην τα κλέψουν ή  για να τους ζεσταίνουν ή επειδή δεν είχαν άλλο χώρο!!

Ήρθε όμως ή ώρα να τους μιμηθούμε λιγάκι!!

Η κ.Μαρία πήρε τα αγόρια (οι γυναίκες που έμειναν στο σπίτι τους ετοίμασαν κολατσιό για να πάρουν μαζί τους)

...για να πάνε να δουλέψουν στα χωράφια...να τα σκάψουν ,να φυτέψουν το σιτάρι,να μαζέψουν τα λαχανικά τους,τα βότανά τους,να αρμέξουν τις αγελάδες και τα πρόβατα,να τα πάνε στο μιτάτο να φτιάξουν το τυρί

 Το μιτάτο....

 Μέσα υπήρχε μια παρασιά και ένα τσικάλι για το γάλα....

 ο Στέλιος αρμέγει....σε ένα σημείο ειδικό με χώρο για να χύνεται το γάλα κατευθείαν με το άρμεγμα!

 Ε!να μην φάμε και το κολατσιό μας;και έχουμε μια πείνα όλοι...παξιμάδι,ελιές, ντομάτα...ανάρπαστα έγιναν!!

Από την άλλη μεριά η κ.Εύη με τα κορίτσια ετοίμαζαν το νοικοκυριό...καθάριζαν,σκούπιζαν,μάζευαν τα ρούχα,μαγείρευαν..ζύμωναν,άναβαν ξυλόφουρνο....πολλές δουλειές οι γυναίκες παλιότερα....έπρεπε όταν θα γύριζαν οι άντρες από τα χωράφια να τα είχαν όλα έτοιμα!!

Όμως έπρεπε να φέρουν και νερό από την βρύση.....αφού πήραν τις στάμνες στον ώμο τους.... το έριξαν στο τραγούδι....."ένα νερό κυρά Βαγγελιώ..."

Σημείο συνάντησης για ραντεβού με τα αγόρια......

Με γεμάτες τις στάμνες γυρίσαμε πίσω και περιμέναμε....τους άντρες ....

Ωστόσο είχαμε και μια καντάδα από νεαρούς έξω από το παράθυρο ....

 Άρεσε αυτό πολύ και στα αγόρια και στα κορίτσια!!

Ωστόσο στο σπίτι ανάβει το τζάκι και οι άντρες κατάκοποι από την σκληρή δουλεία επιστρέφουν στην ζεστασιά...μια ρακί  και το ζυμωτό είναι ότι πρέπει!!

 Άντε.... εβίβα μας!!

Να μην χορέψουμε και λίγο για να τελειώσει  ευχάριστα η μέρα μας;

Πολύ καλή προσέγγιση του θέματος!

Συγχαρητήρια  στην υπεύθυνη του προγράμματος και ιδιαιτέρως στην κ.Εύη και στην κ.Μαρία τις εμψυχώτριες του προγράμματος!