17 Νοεμβρίου 1973...
Μια μέρα σταθμός για την ιστορία της χώρας μας...
Μια μέρα που νεαροί φοιτητές πήραν το βάρος στους ώμους τους και έκαναν την αρχή για την απελευθέρωση των Ελλήνων από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο...
Μια μέρα που οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμάμε... Και αυτό κάναμε και φέτος όπως κάθε χρόνο στο νηπιαγωγείο μας...
Αρχικά μιλήσαμε για τα γεγονότα και παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο...
Στη συνέχεια ακούσαμε τα συνθήματα που φώναζαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου... και αφού παίξαμε με αυτά...τα γράψαμε κι εμείς σε πλακάτ...
Κάναμε υπέροχες κατασκευές... Ομαδικές...
Και ατομικές...
Μιλήσαμε για την Ελευθερία και το πόσο σημαντική είναι... αν κι εμείς συχνά τη θεωρούμε δεδομένη... Και στείλαμε e mail στους γονείς μας ζητώντας τους να σκεφτούν τι είναι ελευθερία για αυτούς...
Την επόμενη μέρα τους ζητήσαμε να γράψουν όσα σκέφτηκαν στον τοίχο της Ελευθερίας που είχαμε ήδη ζωγραφίσει...
Προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση εκείνων των φοιτητών που αγωνίζονταν για τα δικαιώματα τους και κάναμε πορεία στην αυλή του σχολείου μας...
Και παίξαμε κουκλοθέατρο... για αυτούς που με το έτσι θέλω κλέβουν τις ελευθερίες των άλλων αλλά και για όσους γίνονται μια γροθιά και παλεύουν για τις αξίες τους...
Γιατί όπως είπε η Margaret Mead (συγγραφέας)...
"Μια μικρή ομάδα σκεπτόμενων και αποφασισμένων ανθρώπων μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, είναι οι μόνοι που τα κατάφεραν ποτέ..."
