Αν είμασταν στο σχολείο θα επισκεπτόμασταν σήμερα την Βικελαία βιβλιοθήκη για να διαβάσουμε βιβλία και να γνωρίσουμε την λειτουργία της...και στα πλαίσια της επεξεργασίας του θέματος μας με τον Ερωτόκριτο θα κάναμε βόλτα στην πλατεία Κορνάρου για να δούμε το άγαλμα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.....τώρα τα επεξεργαζόμαστε διαδικτυακά...έτσι τα παιδιά μέσα από την αφήγηση της ιστορίας του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας από την κ.Αθηνά, ζωγράφισαν και μας έστειλαν τις ζωγραφιές τους όπου δημιουργήσαμε το δικό μας ebook παραμύθι.
Επίσης η κ.Τούλα διάβασε το παραμύθι "Εντάξει λέμε" εκδόσεις Παπαδόπουλος ,μέσω του διαδικτύου στα παιδιά ,έστειλε τις εικόνες του παραμυθιού και τα παιδιά ζωγράφισαν και μας έστειλαν τις ζωγραφιές τους...
Tο τμήμα της κ.Μαρίας και της κ.Βάσως επεξεργάστηκαν ένα παραμύθι με τα παιδιά όπου μετά τους ζητήθηκε να κόψουν από περιοδικά και εφημερίδες λεξούλες και να φτιάξουν ένα δικό τους ρούχο...στο χαρτί φυσικά...
Λίγα λόγια για τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.Αυτή τη μέρα την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα το 1966.
Από τότε, κάθε χρόνο, σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και στη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen) ήταν Δανός λογοτέχνης και συγγραφέας παραμυθιών.
Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1805 στο Οντένσε, στο νησί Φιονία της Δανίας. Ο πατέρας του με τον καιρό ξέπεσε και δούλευε παπουτσής, για να ζήσει την οικογένειά του. Αλλά, μην μπορώντας ν' αντέξει στη φτώχεια, πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας το γιο του το Χανς ορφανό, με τη μητέρα του για μόνο στήριγμα.
Ο Χανς ήταν ένα περίεργο παιδί με εξαιρετική φαντασία. Πολλές φορές τον έβλεπαν να περπατά στο δρόμο σαν ονειροπαρμένος και το μυαλό του δεν το είχε πουθενά αλλού, παρά μόνο στα ποιήματα και στο διάβασμα. Προσπάθησε άδικα να μάθει την τέχνη του πατέρα του. Όταν τέλειωσε το σχολείο των άπορων παιδιών, μπήκε σε ένα ραφτάδικο, για να μάθει την τέχνη, αλλά ούτε και εκεί τα κατάφερε. Το ενδιαφέρον του κέρδισε το θέατρο, όπου αποστήθιζε ολόκληρες σκηνές από τα έργα που έβλεπε. Όταν ήταν με τους φίλους του, του άρεσε να απαγγέλλει και να τραγουδά. Ήταν δεκατεσσάρων χρονών, όταν, κυνηγώντας μια καλύτερη τύχη, έφθασε στην Κοπεγχάγη, με μόνη του περιουσία 30 φράγκα με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Έδωσε εξετάσεις στη Βασιλική Σχολή θεάτρου, αλλά ήταν τόσο άσχημος και αδύνατος, που δεν τον δέχτηκαν.
Ευτυχώς είχε ωραία φωνή κι άρχισε να σπουδάζει μουσική, αλλά αρρώστησε ξαφνικά και έχασε τη φωνή του. Έτσι, το μόνο ταλέντο που του έμεινε ήταν το ταλέντο της ποίησης. Οι στίχοι του άρεσαν και βρήκε έναν προστάτη, τον Κέλλαν, που τον έστειλε στο πανεπιστήμιο, όπου κέρδισε μια βασιλική επιχορήγηση. Το 1827 δημοσίευσε ποιήματά του και έπειτα εξέδωσε μια σειρά έργων που του εξασφάλισαν την παγκόσμια δόξα.
Αφού εξέδωσε αρκετά βιβλία, άρχισε τα ταξίδια του. Γύρισε τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία και ταξίδεψε στην Ανατολή. Απόκτησε μεγάλη δόξα και η μεγαλύτερη ευτυχία του ήταν η υποδοχή που του έκανε η ιδιαίτερη πατρίδα του, το Οντένσε, που τον κάλεσε στα1867. Πέθανε στις 4 Αυγούστου 1875 στην Κοπεγχάγη.
Τα παραμύθια του εμφανίζουν καθαρά το δημοκρατικό στοιχείο. Οι κυριότεροι ήρωες των παραμυθιών του είναι φτωχοί και αδικημένοι άνθρωποι, που όμως έχουν ασυνήθιστα ψυχικά χαρίσματα, ευγένεια, ταλέντο, μεγαλοψυχία. Στα έργα του απεικονίζει τη ρεαλιστική και σύγχρονή του ζωή τηςμικροαστικής τάξης των πόλεων και χαρακτηρίζονται από δράση, χιούμορ και λεπτή σάτιρα. Η δημιουργία του Άντερσεν αποτελεί την κορυφή στιςρεαλιστικές τάσεις της δανικής φιλολογίας του 19ου αιώνα. Διηγήματα, δράματα, αλλά προπάντων παραμύθια, όλα του τα έργα διαπνέονται από γλυκιά μελαγχολία, συγκίνηση και ειλικρίνεια. «Οι δύο Βαρωνέσσες», «Παραμύθια για παιδιά», «Ιστορίες», «Καινούρια Παραμύθια»,το ασχημόπαπο,το κοριτσάκι με τα σπίρτα,είναι μερικά από τα έργα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου