Αφορμή δόθηκε από εικόνες σε ένα πανό μεγάλο με το χρονικό του Πολυτεχνείου
...κόσμος στους δρόμους..ένας ραδιοφωνικός σταθμός μέσα στο πανεπιστήμιο...τανκς έξω από το πολυτεχνείο...οι δικτάτορες να διατάζουν...η πόρτα πεσμένη κάτω..φοιτητές τραυματισμένοι..σκοτωμένοι..χαμένοι...από το τραγικό συμβάν...και μετά σιωπή...χάος...απόγνωση και θλίψη στα πρόσωπα όλων από την τραγική εξέλιξη των γεγονότων...Συνθήματα γραμμένα παντού."ψωμί-παιδεία-ελευθερία".."κάτω η χούντα","ζήτω η δημοκρατία"... Όμως τίποτα δεν πήγε χαμένο..μετά από καιρό ήρθε η δημοκρατία και η ελευθερία που για χάρη της έδωσαν την ζωή τους κάποιοι φοιτητές...νεαρά παιδιά....Όλα αυτά συζητήσαμε και τα παιδιά συγκινήθηκαν πολύ αλλά και εμείς μαζί τους(πάντα τέτοια μέρα..)
Κάναμε μαθηματικές έννοιες και συγκρίναμε τα σχολεία(μικρό μεγάλο...από το Νηπ/γείο μέχρι το Πανεπιστήμιο.. κάναμε αντιστοιχίσεις..νήπια στο Νηπ/γείο...μαθητές στο Δημοτικό,στο Γυμνάσιο και μεγαλύτεροι στο Λύκειο.. φοιτητές στο μεγάλο σχολείο..το Πανεπιστήμιο. Ακούσαμε τραγούδια του πολυτεχνείου..όπως "ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία..","τα παιδιά ζωγραφίζουν στο τοίχο.."είδαμε ντοκουμέντα από κείνη την ημέρα στον υπολογιστή ...γράψαμε συνθήματα..και κάναμε αντιστοιχίσεις
Αλλά Πολυτεχνείο χωρίς την Ντενεκεδούπολη γίνεται;
Με αυτή την ιστορία τα παιδιά κατανοούν καλύτερα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου...με κούκλες που είχαμε κατασκευάσει παίξαμε ξανά και ξανά την ιστορία της Ντενεκεδούπολης
..έπειτα την ζωγράφισαν..πάντα τους αρέσει να ζωγραφίζουν τα ντενεκεδάκια...
...κόσμος στους δρόμους..ένας ραδιοφωνικός σταθμός μέσα στο πανεπιστήμιο...τανκς έξω από το πολυτεχνείο...οι δικτάτορες να διατάζουν...η πόρτα πεσμένη κάτω..φοιτητές τραυματισμένοι..σκοτωμένοι..χαμένοι...από το τραγικό συμβάν...και μετά σιωπή...χάος...απόγνωση και θλίψη στα πρόσωπα όλων από την τραγική εξέλιξη των γεγονότων...Συνθήματα γραμμένα παντού."ψωμί-παιδεία-ελευθερία".."κάτω η χούντα","ζήτω η δημοκρατία"... Όμως τίποτα δεν πήγε χαμένο..μετά από καιρό ήρθε η δημοκρατία και η ελευθερία που για χάρη της έδωσαν την ζωή τους κάποιοι φοιτητές...νεαρά παιδιά....Όλα αυτά συζητήσαμε και τα παιδιά συγκινήθηκαν πολύ αλλά και εμείς μαζί τους(πάντα τέτοια μέρα..)
Κάναμε μαθηματικές έννοιες και συγκρίναμε τα σχολεία(μικρό μεγάλο...από το Νηπ/γείο μέχρι το Πανεπιστήμιο.. κάναμε αντιστοιχίσεις..νήπια στο Νηπ/γείο...μαθητές στο Δημοτικό,στο Γυμνάσιο και μεγαλύτεροι στο Λύκειο.. φοιτητές στο μεγάλο σχολείο..το Πανεπιστήμιο. Ακούσαμε τραγούδια του πολυτεχνείου..όπως "ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία..","τα παιδιά ζωγραφίζουν στο τοίχο.."είδαμε ντοκουμέντα από κείνη την ημέρα στον υπολογιστή ...γράψαμε συνθήματα..και κάναμε αντιστοιχίσεις
Στην συνέχεια μιλήσαμε για την ειρήνη και ζωγραφίσαμε το περιστέρι με τις παλάμες μας με ένα γαρύφαλλο στο στόμα του!
Αλλά Πολυτεχνείο χωρίς την Ντενεκεδούπολη γίνεται;
Με αυτή την ιστορία τα παιδιά κατανοούν καλύτερα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου...με κούκλες που είχαμε κατασκευάσει παίξαμε ξανά και ξανά την ιστορία της Ντενεκεδούπολης
..έπειτα την ζωγράφισαν..πάντα τους αρέσει να ζωγραφίζουν τα ντενεκεδάκια...
Τα παιδιά της άλλης τάξης κατασκεύασαν με τουβλάκια τα τανκς έξω από την πόρτα του Πολυτεχνείου...
Ζωγραφίσαμε την πόρτα του Πολυτεχνείου....τοποθετώντας και ένα γαρύφαλλο...
Στη συνέχεια βγήκαμε έξω και τα τοποθετήσαμε στην καγκελόπορτα του σχολείου αφιερώνοντάς τα στους νεκρούς του Πολυτεχνείου....ανεβήκαμε στα κάγκελα μιμούμενοι τους φοιτητές που φώναζαν.....
Γράψαμε συνθήματα και διαδηλώσαμε φωνάζοντας:"κάτω η χούντα"."ψωμί -παιδεία-ελευθερία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου