Χρήσιμες συμβουλές για γονείς και εκπαιδευτικούς

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Παιδί & άθληση

• Παιδιά και αθλητισμός
  Δεν πρέπει κανείς μας να ξεχνά ότι ο βασικός στόχος της άθλησης χρειάζεται να είναι πρωτίστως μια ευχάριστη δραστηριότητα και μια πολύτιμη εμπειρία για το παιδί.
• Τρεις τρόποι να ανακαλύψετε το σωστό άθλημα για το παιδί σας
  Λαμβάνοντας υπόψη την κλίση ή το ταλέντο του παιδιού, που διακρίνετε, μπορείτε να καλλιεργήσετε το ενδιαφέρον και τις δεξιότητές του μέσω των μαθημάτων και παιχνιδιών σε κάποιες ομάδες.
• Πώς θα επιλέξω το κατάλληλο Summer Camp για το παιδί μου;
  Μπορεί η τελευταία ημέρα του σχολείου να είναι μια ημέρα χαράς για τα παιδιά, αλλά ταυτόχρονα για πολλούς γονείς αποτελεί και μια ημέρα άγχους και αναζήτησης.
• Παιδιά και γυμναστική
  Η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας μπορεί να θέσει τα παιδιά σε κίνδυνο για: (παιδική) παχυσαρκία, υψηλότερη πίεση του αίματος, υψηλότερα επίπεδα της ‘κακής’ χοληστερόλης και χαμηλότερα επίπεδα ‘καλής’ χοληστερόλης.
• Προσοχή στη βαριά σχολική τσάντα
  Λαμβάνοντας υπόψη την Έρευνα της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας ενημερώνουμε τους γονείς σχετικά με τη βαριά σχολική σάκα των μαθητών και τις ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης-μέσης που μπορεί να προκύψουν.
• Προπόνηση με βάρη στα παιδιά
  Κάθε χρόνο τέτοια εποχή τίθεται το ερώτημα αν οι νέοι αθλητές (11-14 ετών) θα πρέπει να ακολουθούν ένα πρόγραμμα αύξησης της μυϊκής τους δύναμης με βάρη πέραν της προπόνησης για το άθλημα που κάνουν.
• Ασκήσεις για τη σκολίωση
  Τα αίτια της σκολίωσης, η ηλικία εμφάνισης και η πρόγνωση ποικίλλουν. Η αντιμετώπισή της εξαρτάται πρώτα από την έγκαιρη διάγνωση και από τη μορφή της σκολίωσης.
• Παιδί και ασφαλής άσκηση
  Τα παιδιά πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά όσον αφορά την προστασία από τραυματισμούς στα αναπτυσσόμενα οστά και τους μυς όταν κάνουν διάφορα αθλήματα.
• Επιλογές για άσκηση στους εφήβους
  Η καθημερινή επίσκεψη στο γυμναστήριο δεν είναι δημοφιλής δραστηριότητα για πολλούς εφήβους. Έτσι, για να γυμνάζεστε μπορείτε να ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές που αποτελούν ιδέες για διασκέδαση και διαφορετικούς τρόπους άσκησης.
• Παιδί και δημιουργική κίνηση
  Είναι γεγονός, ότι τα παιδιά έχουν μια έμφυτη ανάγκη για κίνηση και φυσική δραστηριότητα. Δεδομένου του γεγονότος ότι η Φυσική Αγωγή στα σχολεία του ελλαδικού χώρου αποτελεί ένα υποβαθμισμένο μάθημα, θα πρέπει οι ίδιοι οι γονείς να ευαισθητοποιηθούν για την ομαλή φυσική και κατά συνέπεια ψυχολογική και γνωστική ανάπτυξη των παιδιών τους.
• Άσκηση και σκελετική ανάπτυξη στα παιδιά
  Παρότι η οστική μάζα καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από γενετικούς παράγοντες η άσκηση αποτελεί έναν τροποποιητικό παράγοντα που βοηθά στη σωστή ανάπτυξη των οστών και συμβάλλει στην ανάπτυξη υψηλής κορυφαίας οστικής πυκνότητας.
• Μουσικοκινητική αγωγή
  Ένα είδος κίνησης το οποίο είναι πολύ προσφιλές και ευχάριστο για τα παιδιά και ταυτόχρονα συμβάλλει στην ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους και στην γνώση στοιχειωδών μουσικών εννοιών, είναι η μουσικοκινητική αγωγή.

  
  

  Η αθλητική απόδοση επηρεάζεται από την ποιότητα της διατροφής καθώς και από την ποσότητα και τη χρονική στιγμή που καταναλώνονται τα γεύματα. Η διαθεσιμότητα των κατάλληλων θρεπτικών συστατικών από τις αποθήκες ενέργειας του οργανισμού ή από την πρόσληψη των κατάλληλων τροφών είναι σημαντική προκειμένου να διατηρηθεί η παραγωγή ενέργειας σε υψηλό βαθμό. Οποιαδήποτε έλλειψη θα σήμαινε μείωση της δυνατότητας απόδοσης του αθλητή. Το βασικό ερώτημα σε όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό αφορά την διατροφή σε σχέση με τον αγώνα. Ο ρόλος του διαιτολόγου-διατροφολόγου είναι να προσφέρει στον αθλητή ισορροπημένο προαγωνιστικό γεύμα ή μια σωστή διατροφική αγωγή λίγες μέρες πριν καθώς και κατά την διάρκεια αγώνα έτσι ώστε να βελτιωθεί η απόδοση του αθλητή. Γι αυτό η αθλητική απόδοση στηρίζεται στην επιμόρφωση του αθλητή σε θέματα διατροφής και στην καθημερινή εφαρμογή των κανόνων ορθής διατροφής. Μια ισορροπημένη διατροφή θα παρέχει στους αθλητές όλα τα μακροθρεπτικά και μικροθρεπτικά συστατικά χωρίς να υπάρχει ανάγκη πρόσληψης συμπληρωμάτων.

  
  

  ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

  Διατροφή στα ομαδικά αθλήματα.

  Στα ομαδικά αθλήματα η νίκη και η ήττα είναι πολυπαραγοντικές. Η υιοθέτηση ενός καλού διαιτολογίου αυξάνει τις πιθανότητες για νίκη βελτιώνοντας την δυνατότητα των αθλητών να φτάσουν σε ένα μέγιστο επίπεδο φυσικής απόδοσης. Στα ομαδικά αθλήματα οι αθλητές εκτελούν πολλά διαφορετικά είδη άσκησης, οπού η ένταση αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Για να μπορέσει ο διαιτολόγος-διατροφολόγος να αποτρέψει ή επιβραδύνει την εμφάνιση της κούρασης πρέπει να παρέχει τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται στα ομαδικά αθλήματα. Τα κυρίαρχα καύσιμα είναι οι υδατάνθρακες και τα λίπη. Επομένως το διατροφικό πρόγραμμα που θα προτείνει ένας διαιτολόγος-διατροφολόγος θα πλούσιο σε υδατάνθρακες και λίπη ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

  Διατροφή στα αθλήματα ρακέτας.

  Οι διατροφικές απαιτήσεις των αθλητών ρακέτας ποικίλλουν αφού η ένταση και η χρονική διάρκεια της άσκησης επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Το κυρίαρχο καύσιμο που χρησιμοποιείται σε έναν αγώνα αθλήματος ρακέτας είναι οι υδατάνθρακες. Γενικά, οι διατροφικές απαιτήσεις ενός αθλητή ρακέτας δεν διαφέρουν κατά πολύ από τους αθλητές των άλλων αθλημάτων. Ο διαιτολόγος-διατροφολόγος θα πρέπει να χορηγήσει ένα διαιτολόγιο πλούσιο σε υδατάνθρακες ενώ ύψιστης σημασίας είναι και η κατανάλωση υγρών.

  Διατροφή και κολύμβηση

  Ο ρόλος του διαιτολόγου-διατροφολόγου στο άθλημα αυτό είναι να παρέχει στο αθλητή ένα διαιτολόγιο πλούσιο σε ενέργεια αλλά και υδατάνθρακες. Και να τοποθετήσει έτσι τα γεύματα ανάλογο με τις ώρες προπόνησης και τις ανάγκες κάθε αθλητή. Οι απαιτήσεις διαφέρουν από αθλητή σε αθλητή ανάλογα με την ένταση της προπόνησης, το σωματικό βάρος του κολυμβητή αλλά και την συχνότητα των προπονήσεών του. Στο άθλημα αυτό περισσότερο από άλλα ο τύπος αλλά και ο χρόνος κατανάλωσης τροφής πριν από προπόνηση/αγώνα επηρεάζει την απόδοση του αθλητή. Στερεά τροφή πρέπει να καταναλώνεται 3 ώρες πριν την εισαγωγή στην πισίνα ενώ το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τον αγώνα ο αθλητής δεν θα πρέπει να ξεχνάει την κατανάλωση υδατανθράκων μέσω υγρών.

  Διατροφή και ποδηλασία

  Η ποδηλασία μαζί με την χιονοδρομία και το ποδόσφαιρο αποτελούν τα αθλήματα με τις μεγαλύτερες ενεργειακές απαιτήσεις. Είναι σημαντικό ο διαιτολόγος-διατροφολόγος να παρέχει ένα πρόγραμμα διατροφής πλούσιο σε υδατάνθρακες με συχνά γεύματα σωστά κατανεμημένα μέσα στην ημέρα σύμφωνα με τις ώρες προπόνησης του κάθε αθλητή. Είναι σημαντικό ο διαιτολόγος-διατροφολόγος να καλύπτει πλήρως τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες του αθλητή ώστε να μην παρατηρηθεί μείωση του βάρους του. Υπάρχουν ενδείξεις ότι όσοι ποδηλάτες χάνουν βάρος δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τον αγώνα ή την προπόνησή τους.

  
  

  Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

  Το παιδί δέχεται την επίδραση από διάφορους φορείς όπως είναι η οικογένεια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η προσχολική και σχολική αγωγή, οι οποίοι επηρεάζουν τη ψυχολογία του και συμβάλλουν στη διανοητική του ανάπτυξη, τη συμπεριφορά του, τη διάπλαση του χαρακτήρα του και γενικά τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Για την υπερνίκηση των προβλημάτων, που δημιουργούνται κατά το μεταβατικό στάδιο του παιδιού από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο, είναι ανάγκη να υπάρχει συνεργασία αυτών των φορέων μεταξύ τους. Χρειάζεται εναρμόνιση των σχέσεων και των σκοπών των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης, συνεργασία, συνέπεια και ευελιξία. Όπως, τέλος, θα πρέπει να υπάρχει μία αρμονική συνεργασία, ανάμεσα στο νηπιαγωγείο και την οικογένεια, για την ομαλή μετάβαση του παιδιού στο χώρο του σχολείου.

  
  

      Είναι δεδομένο πια, ότι η συστηματική αγωγή στην προσχολική ηλικία, εκτός από την επίδραση που ασκεί η οικογένεια, είναι εξαιρετικά αναγκαία. Και μέσα  από διάφορα τεστ, που έχουνε γίνει, φαίνεται πόσο μεγάλη διαφορά παρουσιάζουν τα νήπια, που έχουν πάει σε νηπιαγωγείο από εκείνα που δεν έχουν πάει, όσον αφορά την προσαρμογή και την επίδοσή τους στο σχολείο. Για αυτό η προσχολική εκπαίδευση έχει επεκταθεί ραγδαία και έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία  και σπουδαιότητα.

  
  

      Μέσα, από διάφορες έρευνες, είναι δυνατό να διαπιστωθεί αν ένα παιδί είναι σχολικά ώριμο και πληροί τις προϋποθέσεις για τη φοίτηση στην πρώτη δημοτικού. Έτσι μπορεί να αποφευχθούν επακόλουθα όπως: αποθάρρυνση λόγω αποτυχίας, ένα σοκάρισμα με την τυχόν αποπομπή του από το σχολείο και παρακώλυση της προόδου της τάξεως. Οι έρευνες μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά, αρκεί μετά να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες.

  
  

      Το πρόβλημα της μετάβασης έχει παιδαγωγικές, κοινωνικές, διοικητικές, μεθοδολογικές και επιστημονικές όψεις. Για να αντιμετωπιστεί, απαιτείται συνεργασία ανάμεσα στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο. Οι παράγοντες, που δυσχεραίνουν την ένταξη του παιδιού στο σχολείο, εκτός βέβαια από το ίδιο το σχολείο είναι, και οι διαφοροποιημένοι σκοποί της αγωγής ανάμεσα στις δύο βαθμίδες, οι μεγαλύτερες απαιτήσεις στο δημοτικό, οι άνισες προϋποθέσεις μάθησης , οι διαφορές στους κανονισμούς, ο μεθοδολογικός τρόπος διδασκαλίας, οι ατομικές διαφορές, καθώς και η σχολική ωριμότητα. 

  
  

      Για να υπάρξει λύση στο πρόβλημα, πρέπει να υπάρχει καταρχήν γνώση των προβλημάτων από τους εκπαιδευτικούς και των δύο βαθμίδων, ώστε να μπορούν να πληροφορούν και τους γονείς με ακρίβεια και υπευθυνότητα. Τέλος, απαιτείται συντονισμός ενεργειών και ψυχολογική υποστήριξη από όλους

  ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ 

  
  

  

  Είναι δύσκολος ο ορισμός της επιθετικότητας και κυρίως όταν αφορά στα μικρά παιδιά. Η βασική ιδέα είναι οτι πρόκειται για μία πράξη που διαπράττει ένα άτομο με σκοπό να πληγώσει κάποιον άλλον.

  Σύμφωνα με τους Parke & Slaby (1983) για να θεωρηθεί επιθετική μια συμπεριφορά πρέπει να υπάρχει η πρόθεση να κάνει κακό σε κάποιον. Έτσι λοιπόν, ένα βρέφος που βγάζει δόντια και δαγκώνει την θηλη της μαμάς του όταν θηλάζει, την πονάει, αλλα δεν το κάνει με πρόθεση άρα δεν μπορεί να θεωρηθεί επιθετική η συμπεριφορά του.

  Η επιθετικότητα παρουσιάζεται στα παιδιά γύρω στον πρώτο χρόνο της ζωής τους  με διάφορους τρόπους ανάλογα με την ηλικία τους. Ως βρέφη χρησιμοποιούν το κλάμα. Μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής εκδηλώνουν εκρήξεις οργής, κατά τις οποίες η επιθετικότητα στρέφεται κυρίως στον εαυτό τους (κλαίνε έντονα, πηδάνε πάνω κάτω ή χτυπιούνται στο πάτωμα). Αργότερα γύρω στα δύο με τρία τους χρόνια, η επιθετικότητα εκφράζεται κυρίως προς άτομα του περιβάλλοντός τους με βρισιές, χτυπήματα ή απειλές. Τα παιδιά που χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα είναι συνήθως ανυπάκουα, αρνητικά, δείχνουν απάθεια και παρουσιάζουν αντιδραστική και προκλητική συμπεριφορά προς τα μέλη της οικογένειας τους, το διδακτικό προσωπικό του σχολείου και γενικά προς τα άτομα που κατέχουν εξουσία.
  
  Πρακτικές συμβουλές για τους γονείς

  • Δεχτείτε ότι η επιθετικότητα του παιδιού είναι μια φυσιολογική αντίδραση ιδιαίτερα όταν αυτό δεν έχει αναπτύξει ακόμη την ομιλία. Σκοπός είναι να μπορέσετε να την κρατήσετε σε κάποια όρια.
  
  
  • Να γνωρίζετε ότι όταν το παιδί είναι θυμωμένο είναι ανώφελο να προσπαθείτε να το συνετίσετε. Πρέπει πρώτα να ηρεμήσει.
  
  
  •  Μιλήστε του ήρεμα και ζητήστε του να απομακρυνθεί από τον χώρο λέγοντάς του ότι δεν είστε υποχρεωμένοι να δεχτείτε ή να ανεχτείτε μια τέτοια συμπεριφορά.
  
  
  •  Αν δεν απομακρυνθεί μόνο του απομακρύνετέ το εσείς για λίγο από τον χώρο όπου υπάρχουν κι άλλοι ώστε να μην νιώθει ότι τραβάει την προσοχή τους.
  
  
  •  Μην το τιμωρείτε με το παραμικρό και κυρίως μην χρησιμοποιείτε την σωματική τιμωρία. Θα έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα.
  
  
  •  Να είστε συνεπείς απέναντι σ?αυτά που του απαγορεύετε να κάνει.
  
  
  •  Αγνοείστε εντελώς την επιθετικότητά του και επαινέστε το μόνο όταν αυτό συνεργάζεται αρμονικά.
  
  
  •    Παίξτε μαζί του παιχνίδια που δίνουν έμφαση στην συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό.

  ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

  Η διαταραχή διάσπασης προσοχής ή ΔΕΠ/Υ, είναι μία διαταραχή που προβληματίζει πολύ τις σύγχρονες οικογένειες. Περίπου το 2-4% των παιδιών έχουν ΔΕΠ/Υ με μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια.

  
  

  Τα παιδιά με διάγνωση ΔΕΠ/Υ μπορεί να είναι:

  • Κινητικά υπερδραστήρια,
  • Να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν
  • Και να παρουσιάζουν μία παρορμητικότητα.

  
  

  Επιπλέον τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ συχνά δυσκολεύονται:

  • Να εκτελέσουν πολύπλοκες οδηγίες,
  • Να οργανωθούν στο παιχνίδι και στην ημέρα τους,
  • Να συνεργαστούν με άλλα παιδιά και να περιμένουν τη σειρά τους. 
  • Φαίνονται ανυπόμονα και συχνά θεωρούνται «κακομαθημένα», απρόσεκτα.

  
  

  Σε άλλα παιδιά μπορεί να υπερέχει το υπερκινητικό στοιχείο ενώ σε άλλα το απρόσεκτο. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ, λόγω των συμπτωμάτων της διαταραχής αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση με συνομηλίκους, στις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις αλλά και στις σχέσεις τους με την οικογένεια. Αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην ψυχολογική τους υγεία.

  
  

  Είναι λοιπόν σημαντικό να διερευνηθεί αν ένα παιδί έχει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και να αναζητηθεί η κατάλληλη θεραπευτική αντιμώπιση για εκείνο. 

  
  

  Μία καλή ηλικία για να εντοπιστεί η ύπαρξη διαταραχής είναι 5-7 ετών.

  
  

  Η συνηθέστερη θεραπεία είναι η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αύξηση της διάρκειας προσοχής αλλά και τη μείωση της παρορμητικής συμπεριφοράς. Μέσα από τη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία το παιδί μαθαίνει να προγραμματίζει την ημέρα του, να επιβραβεύει τον εαυτό του και κινητοποιείται για να συνεχίσει την προσπάθεια και να διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του. Κατά τη θεραπεία συμμετέχουν και οι γονείς. Μέσα από τακτικές συναντήσεις συμβουλευτικής γονέων μπορούν να μάθουν τους τρόπους που μπορούν να βοηθούν το παιδί να οργανωθεί, να προγραμματίζει τις δραστηριότητές τους αλλά και τρόπους για να ενισχύουν τις θετικές συμπεριφορές του παιδιού και να διαχειρίζονται τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

  Αγγελική Παναγιωτοπούλου

   http://www.ypostirixi.net/el/child-youth/ADHD/

  
  

  Αυτισμός

  
  

  Ο αυτισμός αποτελεί μία σοβαρή νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που διαρκεί μία ολόκληρη ζωή και είναι συνήθως παρούσα από τη γέννηση του παιδιού. Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία και επάρκεια του ανθρώπου. Οι δεξιότητες αυτές σχετίζονται με την κοινωνική συναλλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας. Στις περιοχές αυτές, τα αυτιστικά άτομα εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες και χαρακτηριστικές αποκλίσεις.

  Στο πλαίσιο της διαταραχής, υπάρχει ποικιλία ως προς τη μορφή των συμπτωμάτων, το συνδυασμό δυσκολιών και το βαθμό βαρύτητας. Επομένως τα αυτιστικά άτομα, από τη μια διαφέρουν σημαντικά από το φυσιολογικό ενώ από την άλλη, διαφέρουν και μεταξύ τους.

  Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, υπάρχει και κάποιος βαθμός νοητικής καθυστέρησης. Σε ένα μικρό σχετικά ποσοστό - περίπου στο 20% - η νοημοσύνη διατηρείται στο φυσιολογικό ή κοντά στο φυσιολογικό. Αυτισμός και νοητική καθυστέρηση συνυπάρχουν συχνά, αλλά οι δύο καταστάσεις δεν είναι ταυτόσημες. Εξάλλου, τα αυτιστικά άτομα που διατηρούν αντιληπτικές και νοητικές ικανότητες, πάλι παρουσιάζουν τις χαρακτηριστικές γνωσιακές, ψυχολογικές και συμπεριφοριστικές αποκλίσεις.

  Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του αυτισμού;

  Σοβαρή επιβράδυνση στην γλωσσική ανάπτυξη και στην επικοινωνία: Η γλώσσα εξελίσσεται πολύ αργά και κάποιες φορές δεν αναπτύσσεται καθόλου. Εάν τελικά αναπτυχθεί, η γλωσσική έκφραση παίρνει συνήθως παράδοξες μορφές ή γίνεται ασυνήθιστη χρήση λέξεων χωρίς καμία σύνδεση με την κανονική τους σημασία. Ακόμα και αυτοί που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα για να επικοινωνήσουν, μπορεί να χρησιμοποιούν ασυνήθιστες παρομοιώσεις ή να μιλούν με μία τυπική και μονότονη φωνή

  Σοβαρή επιβράδυνση στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων: Το αυτιστικό παιδί συχνά αποφεύγει να κοιτάξει τον άλλο στα μάτια, δεν θέλει να το παίρνουν αγκαλιά και φαίνεται να αποκόβεται από τον κόσμο γύρω του. Δεν φαίνεται να θέλει ή να ξέρει πως να παίζει με τα άλλα παιδιά. Η ικανότητά του να κάνει φιλίες είναι προβληματική και είναι ανίκανο να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις απόψεις των άλλων ατόμων.

  Ανακόλουθες μορφές αισθητηριακών αντιδράσεων:

  Το αυτιστικό παιδί μπορεί κατά περιστάσεις να δώσει την εντύπωση πως είναι κωφό και πως δεν μπορεί να αντιδράσει σε λέξεις και άλλους ήχους. Άλλες στιγμές πάλι, το ίδιο παιδί μπορεί να ενοχληθεί υπερβολικά από έναν καθημερινό θόρυβο, όπως ο θόρυβος μιας ηλεκτρικής σκούπας, το γαύγισμα ενός σκύλου ή το κλάμα ενός μωρού. Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει μια αναισθησία στον πόνο και μια έλλειψη ανταπόκρισης στο κρύο ή στη ζέστη ή μια υπερβολική αντίδραση σε άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα.

  Ανομοιογενείς μορφές διανοητικών λειτουργιών:

  Το αυτιστικό άτομο μπορεί να έχει ιδιαίτερες ικανότητες σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς. Μπορεί να διαθέτει μέγιστη ικανότητα σε μερικές συγκεκριμένες λειτουργίες, σε σχέση με το γενικό επίπεδο λειτουργίας του (π.χ. ζωγραφική, μουσική, μαθηματικοί υπολογισμοί, απομνημόνευση γεγονότων). Περίπου 20%-30% των αυτιστικών ατόμων έχουν νοημοσύνη στον μέσο ή και πάνω από το μέσο όρο. Από την άλλη μεριά, η πλειοψηφία των παιδιών (70%-80%) παρουσιάζουν διάφορους βαθμούς νοητικής καθυστέρησης. Αυτός ο συνδυασμός διανοητικών μειονεξιών και δυνατοτήτων κάνει τον Αυτισμό ιδιαίτερα πολύπλοκο.

  Έκδηλους περιορισμούς δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων: Ένα άτομο που υποφέρει από Αυτισμό μπορεί να παρουσιάζει επαναλαμβανόμενες σωματικές κινήσεις, όπως χειροκρότημα, περιστροφές ή κούνημα κορμού. Μερικά άτομα με Αυτισμό μπορεί να μιλούν επίμονα ξανά και ξανά για το ίδιο θέμα. Το άτομο είναι, επίσης, πιθανό να έχει την ανάγκη να ακολουθεί την ίδια ρουτίνα ή το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα κατά τις διάφορες δραστηριότητές του. Αν γίνουν αλλαγές στις συνήθειες, το παιδί ή ο ενήλικας αναστατώνεται πολύ και η αναστάτωση πολλές φορές προκαλεί έντονα διαταρακτικές συμπεριφορές όπως ξεσπάσματα οργής. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, ένα άτομο με Αυτισμό μπορεί να παρουσιάσει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτό οφείλεται σε μιας ανικανότητα να κατανοήσει και να επικοινωνήσει.
  Ποιο είναι το πιο κοινό πρόβλημα στον Αυτισμό;

  Τα άτομα που πάσχουν από Αυτισμό έχουν εξαιρετική δυσκολία στην εκμάθηση γλώσσας και κοινωνικών δεξιοτήτων και στο να σχετίζονται με άλλους ανθρώπους.

  
  

  Πώς επηρεάζει ο Αυτισμός την συμπεριφορά;

  Εκτός από τα σοβαρά προβλήματα στη γλώσσα και τις κοινωνικές σχέσεις, τα άτομα με Αυτισμό βιώνουν συχνά μια τρομερή υπερκινητικότητα ή ασυνήθιστη παθητικότητα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, καθώς επίσης και στις σχέσεις τους με τους γονείς τους, τα μέλη της οικογένειας και τα άλλα άτομα.

  Τα προβλήματα συμπεριφοράς διακυμαίνονται από πολύ σοβαρής έως και πολύ ελαφριάς μορφής. Τα σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς εκδηλώνονται με τη μορφή πολύ ασυνήθιστης, επιθετικής και, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς. Αυτοί οι τρόποι συμπεριφοράς μπορεί να είναι επίμονοι και πολύ δύσκολο να αλλάξουν.

  Στην πιο ελαφριά του μορφή, ο Αυτισμός μοιάζει με μαθησιακή δυσκολία. Συχνά, όμως, ακόμα και άτομα που πάσχουν από ελαφριά μορφή αυτισμού έχουν σημαντικές αναπηρίες στην καθημερινή τους ζωή, λόγω των ελλείψεων τους στους τομείς της επικοινωνίας και των κοινωνικών σχέσεων.

  
  

  Παρουσιάζεται ο Αυτισμός σε συνδυασμό με άλλες αναπηρίες;

  Ο Αυτισμός μπορεί να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές διαταραχές, όπως νοητική καθυστέρηση, ανικανότητες στην μάθηση, επιληψία, κώφωση, τύφλωση, κλπ. Οι περιπτώσεις Αυτισμού παρουσιάζονται σε ένα συνεχές φάσμα από πιο ελαφριές έως και πολύ σοβαρές μορφές. Κάποια άτομα μπορεί να έχουν πολύ πιο βαριά αυτιστική συμπεριφορά, ενώ κάποια άλλα με Αυτισμό να έχουν πιο ελαφριές μορφές.

  
  

  Ποια είναι η διαφορά του Αυτισμού από την Νοητική Καθυστέρηση;

  Τα περισσότερα παιδιά με Νοητική Καθυστέρηση αναπτύσσουν ικανότητες με έναν ομοιογενή ρυθμό μάθησης, παρόλο που είναι πιο αργός από εκείνον των παιδιών της ίδιας ηλικίας. Τα άτομα με Αυτισμό παρουσιάζουν αποκλειστικά ανομοιογενή εξέλιξη ικανοτήτων. Τείνουν να έχουν ελλείψεις σε συγκεκριμένους τομείς, με πιο κοινή την ικανότητα τους να επικοινωνήσουν και να συνδεθούν με τους άλλους, ενώ συχνά αναπτύσσουν πολύ μεγαλύτερες ικανότητες σε κάποιους άλλους τομείς. Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τον Αυτισμό από την Νοητική Καθυστέρηση ή από άλλες διαταραχές. Η λανθασμένη διάγνωση θα οδηγήσει σε λανθασμένη θεραπεία και εκπαίδευση.

  
  

  Μπορούν να βοηθηθούν τα άτομα με Αυτισμό;

  Ναι, ο Αυτισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μελέτες δείχνουν πως όλα τα άτομα με Αυτισμό μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με την κατάλληλη θεραπευτική-εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Πολλά άτομα με Αυτισμό δείχνουν τελικά μεγαλύτερη ανταπόκριση στους άλλους καθώς μαθαίνουν να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.

  
  

  Πώς μπορούν να μάθουν καλύτερα τα άτομα με Αυτισμό;

  Μέσω ειδικά εκπαιδευμένων δασκάλων, σε προγράμματα αυστηρά δομημένης διάρθρωσης που δίνουν έμφαση στην ατομική καθοδήγηση. Τα άτομα με Αυτισμό μπορούν να μάθουν να λειτουργούν στο σπίτι και στην κοινότητα. Κάποια μπορούν να μάθουν να ζουν μια σχεδόν φυσιολογική ζωή.

  
  

  Τι είδη επαγγελμάτων μπορούν να κάνουν τα άτομα με Αυτισμό;

  Γενικά, τα άτομα με Αυτισμό αποδίδουν καλύτερα σε επαγγέλματα αυστηρά δομημένα που συμπεριλαμβάνουν ένα βαθμό επανάληψης. Συνήθως, αποδίδουν καλύτερα στις μοναχικές δουλειές παρά στις δουλειές που απαιτούν μεγάλη συνεργασία με άλλα άτομα.

  Κάποια άτομα με Αυτισμό εργάζονται ως καλλιτέχνες, κουρδιστές πιάνων, ζωγράφοι, αγρότες, υπάλληλοι γραφείων, χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργάτες σε κουζίνες εστιατορίων, εργάτες συναρμολόγησης σε εργοστάσιο, βοηθοί βιβλιοθήκης, εργάτες σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης ή ως ικανοί εργαζόμενοι σε προστατευμένα εργαστήρια ή σε άλλα ειδικά επαγγελματικά προγράμματα.

  
  

  Τι άλλες δραστηριότητες ευχαριστούν τα άτομα με Αυτισμό;

  Τα άτομα με Αυτισμό απολαμβάνουν συχνά τις ίδιες ψυχαγωγικές δραστηριότητες με τα άτομα που δεν πάσχουν από κάποια αναπηρία. Συχνά, τους αρέσει η μουσική, το κολύμπι, η πεζοπορία, το τραγούδι, η ιππασία και άλλες δραστηριότητες.

  Συχνά τα άτομα με Αυτισμό μπορεί να έχουν ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον σε κάποια δραστηριότητα στην οποία να έχουν γίνει "ειδικοί", θέματα για συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι το δελτίο καιρού, οι διαδρομές λεωφορείων, η γεωγραφία, οι μάρκες αυτοκίνητων, οι αθλητικές ειδήσεις, κ.λπ. Για άλλα άτομα, τα συγκεκριμένα ενδιαφέροντα μπορεί να είναι πράγματα που ερεθίζουν τις αισθήσεις τους, όπως το να βλέπουν το νερό να τρέχει και να χάνεται στην αποχέτευση, να ξεφυλλίζουν τις σελίδες ενός βιβλίου, να κουνούν ένα κομμάτι σύρμα, να τρίβουν τα χέρια τους σε συγκεκριμένα υφάσματα, κ.λ.π.

  
  

  Μπορούν να εργαστούν τα άτομα με Αυτισμό;

  Ναι. Σε κοινότητες που παρέχουν εκπαίδευση κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων και στη συνέχεια με ειδικά εκπαιδευμένους "επαγγελματικούς καθοδηγητές", τα άτομα με Αυτισμό αποκτούν δεξιότητες που τους δίνουν τη δυνατότητα να εργάζονται με επιτυχία. Κάποιοι μπορούν να εργάζονται σε τυπικές θέσεις στην κοινότητα, ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να είναι επιτυχημένοι σε ειδικά προστατευμένα επαγγελματικά προγράμματα για άτομα με αναπηρίες.

  Παρ όλα αυτά, σε κοινωνίες που δεν παρέχουν ειδική εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση για τα αυτιστικά άτομα, τα περισσότερα άτομα με Αυτισμό δεν θα μπορέσουν να εργαστούν ως ενήλικες.

  Σύνδρομο Asperger

  Σύνδρομο Asperger είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή της πιο ήπιας και λειτουργικότερης μορφής του λεγόμενου φάσματος των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών, ή αλλιώς του αυτιστικού φάσματος. Όπως και όλες οι καταστάσεις που περιλαμβάνονται στο αυτιστικό φάσμα, το σύνδρομο Asperger αντιπροσωπεύει μία νευρολογική διαταραχή της ανάπτυξης, άγνωστης αιτιολογίας, στην οποία εκδηλώνονται αποκλίσεις ή ανωμαλίες σε τρεις μεγάλους τομείς της ανάπτυξης: την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις κοινωνικές δεξιότητες, τη χρήση της γλώσσας για επικοινωνιακούς σκοπούς και ορισμένα συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις και ένα περιορισμένο άλλα έντονο εύρος ενδιαφερόντων.

  Πρώιμη διάγνωση των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού

  Εδώ και ενάμισυ χρόνο έχει ξεκινήσει στις ΗΠΑ μια μεγάλη καμπάνια από παιδιάτρους και οργανισμούς σχετικά με τη σημασία της πρώιμης διάγνωσης των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού. Διαβάστε εδώ περισσότερα για αυτό το θέμα: http://www.parents.gr/health/a302
  

  
  Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ (Ε.Ε.Π.Α.Α.)