Ο Δεκέμβρης έφτασε κι έφερε αγάπη...

 Από τις πρώτες κιόλας μέρες του Δεκέμβρη μπήκαμε στο κλίμα των γιορτών... κι όταν λέμε κλίμα γιορτών εννοούμε όλο το πακέτο... Στολίδια...Φωτάκια...Λάμψη... Δώρα... αλλά και Αγάπη...Προσφορά...Αποδοχή του διαφορετικού...και φυσικά Ενσυναίσθηση...

Τι νομίζετε ότι δεν μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα αυτά μέσα σε λίγες μέρες???

Και βέβαια μπορούμε!!! Και για να είμαστε σίγουροι ότι δεν χάνουμε χρόνο φτιάξαμε ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης... Και η μέτρηση είχε να κάνει με καλές πράξεις... Κάθε μέρα μια καλή πράξη...Κάθε καλή πράξη ένα άχυρο στη φάτνη... Κάθε άχυρο λίγη παραπάνω ζεστασιά για το σύμβολο αγάπης...Τον Χριστό...

Όλα λοιπόν ξεκίνησαν με την επίσκεψη ανθρώπων από το "Δικαίωμα στη Ζωή"... ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο για τη στήριξη Ατόμων με Αναπηρία... Τους υποδεχτήκαμε ταξιδεύοντας τους στα παραμύθια... Ναι ναι σωστά καταλάβατε... Παραμύθια...

Κάθε τμήμα κι ένα παραμύθι... κάθε παραμύθι ένα μαγικό ταξίδι στην φαντασία... 

Ο Άγιος Βασίλης και η μπουγάδα του μπήκαν φυλακή, παρέα με τον Καρυοθραύστη, τον Μπισκοτένιο και τον Χιονάνθρωπο... Ένα δέντρο που δεν ήθελε να στολιστεί αλλά και μια πόλη που δεν γελούσε ποτέ αφού η Μάγισσα τραγουδούσε μόνο τα κάκαντα!!! 

Όλοι μαζί λοιπόν, μπλέξαμε τη φαντασία και την αλήθεια... γίναμε ένα μικροί και μεγάλοι... και στολίσαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο του σχολείου μας... 

Προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα όταν συζητήσαμε με τα παιδιά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά άνθρωποι με αναπηρίες... Φτιάξαμε μια μακέτα και παίξαμε διάφορα σενάρια που μπορεί να συναντήσει κάποιος...

Και αποφασίσαμε να διαπιστώσουμε κι εμείς οι ίδιοι όσα βιώνει ένας άνθρωπος με αναπηρία στους δρόμους της πόλης... Ξεκινήσαμε από το νηπιαγωγείο μας και κατευθυνθήκαμε στο κοντινό σουπερμάρκετ. Στον δρόμο είχαμε μια λίστα με όσα έπρεπε να υπάρχουν για να μπορούν να κινούνται ανεμπόδιστα άνθρωποι με και χωρίς αναπηρίες και δυστυχώς διαπιστώσαμε πολλές ελλείψεις...

Τα παιδιά σκέφτηκαν ότι πρέπει να στείλουμε γράμμα στον δήμαρχο της πόλης μας και να του επισημάνουμε όσα παρατηρήσαμε... Οπότε φέτος μαζί με το γράμμα μας στον Άγιο Βασίλη θα στείλουμε άλλο ένα... Μακάρι και τα δύο να φτάσουν εκεί που πρέπει και να ακουστούν οι φωνές μας...

Με την ευκαιρία είπαμε τα κάλαντα και στο σουπερμάρκετ κάνοντας τα ψώνια των ανθρώπων λίγο πιο χαρούμενα!!!

Πήγαμε εκδρομή στο Αστόρια όπου παρακολουθήσαμε την υπέροχη παράσταση "Ο Καρυοθραύστης"...

Επισκεφτήκαμε το γειτονικό μας 2ο δημοτικό αγίας Μαρίνας και κάναμε ομαδούλες νηπιάκια με εκτάκια για να φτιάξουμε υπέροχες κατασκευές...

Μας επισκέφτηκε το "Μελόσπιτο" για να φτιάξουμε κουλουράκια όλο γλύκα...

Συνεχίζοντας με γιορτινή διάθεση κλείσαμε ραντεβού παιδιά, εκπαιδευτικοί και γονείς στο Γάζι και γεμίσαμε δρόμους και μαγαζιά με νότες και γλυκές φωνές... Παρέα μας και οι μουσικοί που μας συνόδευαν με τις μελωδίες τους... Όλοι όσοι μας άκουσαν μας πρόσφεραν χαμόγελα... όμορφες κουβέντες αλλά και γέμισαν τον κουμπαρά μας, δίνοντας μας τη δυνατότητα να προσφέρουμε κι εμείς με τη σειρά μας στα σωματεία "Δικαίωμα στη Ζωή" και  "Ζωοδόχο Πηγή"...

Οι δράσεις μας δεν σταμάτησαν εκεί... Διοργανώσαμε εργαστήρι κατασκευών στο νηπιαγωγείο μας όπου οι γονείς μας έκατσαν κι αυτοί στα μικρά μας καρεκλάκια και φτιάξαμε παρέα πολλά όμορφα πράγματα... Και μπορεί να γέμισαν τα ρούχα τους χρυσόσκονες...χιονάκια... και κόλλες... Αλλά είμαστε σίγουροι ότι γέμισε και η καρδιά τους μπόλικη αγάπη...

Πριν φύγουν τους δώσαμε "Βραβεία Αγάπης και Συνεργασίας" γιατί μαζί φτιάξαμε αναμνήσεις και τι πιο σημαντικό τις γιορτές από το να δημιουργείς αναμνήσεις με όσους αγαπάς...

Και κάπως έτσι κλείνουν οι δράσεις μας για φέτος... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

...

...

Άντε καλέ... πλάκα κάνουμε... έχουμε ήδη κανονίσει πιτζάμα πάρτι με κουλουράκια και ζεστές σοκολάτες... παζάρι με τραγούδια και χορούς... επίσκεψη στο Γηροκομείο της Αρχιεπισκοπής... και θα έρθει και ο Άγιος Βασίλης από τον Βόρειο Πόλο στην αυλή μας...

Μέχρι τις 23 που κλείνουμε θα περάσουμε τέλεια... και θα τα ζήσουμε όλα...

Γιατί όπως είπε και η Edna Ferber

"Τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μια εποχή. Είναι ένα συναίσθημα.”

Γνωρίζω τα επαγγέλματα μέσα από τους γονείς μου...

 Τις μέρες που πέρασαν αποφασίσαμε να ασχοληθούμε στο νηπιαγωγείο μας με τα επαγγέλματα... Συζητήσαμε τι σημαίνει η λέξη "επάγγελμα" και είπαμε τι ονειρευόμαστε να γίνουμε κι εμείς μεγαλώνοντας...

Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο με την αλφαβήτα των επαγγελμάτων... και συζητήσαμε κάποια από αυτά που μας εντυπωσίασαν...

Φτιάξαμε μαγαζάκι στην τάξη μας και γίναμε μικροί πωλητές...

Γίναμε μικροί ελαιοπαραγωγοί...

Παίξαμε με τους γρίφους των επαγγελμάτων..

Και για να συνειδητοποιήσουμε ακριβώς τι σημαίνει επιλέγω ένα επάγγελμα , ρωτήσαμε τα πρότυπα μας... τους γονείς μας... 

Ζητήσαμε από τους γονείς να μας στείλουν μια μικρή περιγραφή της δουλειάς τους αλλά και να μας στείλουν μία δύο φωτογραφίες από τον χώρο εργασίας τους ή τους ίδιους σε αυτήν... 

Στόχος ήταν τα μικρά μας να καταλάβουν τις διαφορετικές δεξιότητες που απαιτεί κάθε επάγγελμα... τις δυσκολίες  και τις χαρές που το ακολουθούν αλλά και να απενοχοποιήσουμε λίγο το "η μαμά είναι κουρασμένη και δεν παίζει μαζί μου" ή "ο μπαμπάς λείπει συχνά"...

Στο τέλος δημιουργήσαμε τη δική μας μικρή πόλη... όπου όλοι είναι χρήσιμοι και όλοι συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη λειτουργία της...

Και καταλάβαμε ότι...

"Το να βρεις το σωστό επάγγελμα είναι σαν να βρίσκεις την ψυχή σου σ’ αυτόν τον κόσμο..." (Thomas Moore, Ιρλανδός ποιητής)

Δικαιώματα έχω κι εγώ... κι ας είμαι παιδί μικρό...

Κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων των παιδιών... Και είναι μια καλή ευκαιρία να θυμόμαστε ότι τα παιδιά οφείλουμε να τα προστατεύουμε εμείς οι μεγάλοι και να τους προσφέρουμε όσα έχουν ανάγκη για να μεγαλώσουν σωστά...

Στο νηπιαγωγείο δώσαμε μεγάλη έμφαση στα δικαιώματα μας γενικά αλλά και στο βασικό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση...

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το "Μόνο αν θέλω"... Ένα βιβλίο της Αλεξάνδρου Γιώτα K. που αγγίζει το ευαίσθητο θέμα του δικαιώματος των παιδιών στο σώμα τους... Και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε ένα βίντεο να γνωρίσουμε όλα τα δικαιώματα μας αναλυτικά...

Κάναμε υπέροχες ομαδικές δημιουργίες... 

Παίξαμε με τις λέξεις στον υπολογιστή... και δημιουργήσαμε ΑΓΑΠΗ...

Και φτιάξαμε ευφάνταστες κατασκευές που θα μας θυμίζουν όλα όσα δικαιούμαστε... 

Γιατί όπως είπε ο Steve Jobs (Αμερικανός επιχειρηματίας (Apple))...

Οι μεγαλύτεροι ρωτούν «τι είναι αυτό;» αλλά τα παιδιά ρωτούν «τι μπορώ να κάνω μ’ αυτό;»...

...και αυτή είναι η ελπίδα της ανθρωπότητας...