ΧΕΙΜΩΝΑΣ-ΧΙΟΝΙ-ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ!!

Καιρός ήταν....Τώρα πραγματικά μπορούμε να ασχοληθούμε με τα παιδιά για κρύο...χειμωνιά...χιόνια......
Πρώτα  συζητήσαμε για τις αλλαγές του καιρού...

και στην συνέχεια τις αλλαγές στον ρουχισμό μας...(μπουφάν,κασκόλ,γάντια,μπότες...).
Αφού συλλέξαμε τα ανάλογα ρούχα από τις ντουλάπες μας ,τα φέραμε στο σχολείο μας και ανοίξαμε ένα κατάστημα χειμωνιάτικων ρούχων...Τα κατηγοριοποιήσαμε σε ομάδες και τα διαχωρίσαμε αφού πρώτα τα κοστολογήσαμε...

Στην συνεχεια γράψαμε στον υπολογιστή τις ονομασίες των ρούχων..όταν πια κατανοήσαμε πως θα γίνονται οι αγοραπωλησίες...ανοίξαμε το "εμπορικό μας" με απόλυτη επιτυχία...
Όμως ο καημός των παιδιών είναι το ...χιόνι...και ο χιονάνθρωπος...έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε έστω και για λίγο..έστω και με διαφορετικούς τρόπους αφού δεν έχουμε την ευκαιρία να το δούμε από κοντά..Πρώτα τον κατασκευάσαμε με εφημερίδες και...βαμβάκι και τον ντύσαμε από το κατάστημά μας!!

σε κολάζ....

με αλατοζύμαρο

Τολμήσαμε να τον φτιάξουμε και με αληθινό πάγο...αφού γεμίσαμε δυο μπαλόνια με νερό ,τα βάλαμε στον καταψύκτη και την επόμενη τα ενώσαμε με αλάτι...και ιδού το αποτέλεσμα....

Είχαμε διαβάσει και το παραμύθι"ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει" και τον αφήσαμε σε μια γωνιά παρατηρώντας τον...όμως επειδή τα παιδιά τον λυπηθηκαν τον ξαναβάλαμε στον καταψύκτη και τον χαζεύαμε καθημερινά... 

Όμως αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε το φαινόμενο της τήξης και της πήξης μέσω πειράματος(σε μπρίκι λιώνουμε ένα παγάκι και το αφήνουμε να εξατμιστεί)τα παιδιά παρατηρούν ότι λιγοστεύει το νερό και οι σταγόνες μαζεύονται στο καπάκι!

Διαβάσαμε την ιστορία του σταγονούλη και παρακολουθήσαμε σε βίντεο την πορεία του...

τον ζωγραφίσαμε ...γράψαμε την λέξη και προσπαθούσαμε να την αναγνωρίσουμε...

                                          παίξαμε με ομαδοποιήσεις και αριθμήσεις.......

αλλά και γλωσσικά  παιχνίδια με σχετικές λέξεις "χιόνι"...και τις σύνθετες του...."Ιανουάριος"...με καρτέλες...με κρεμάλα...γράφοντάς τις στον υπολογιστή...

Συζητήσαμε για τα παλιά χρόνια και για την θέρμανση αλλά και για τον φωτισμό...που χρησιμοποιούσανε και κάναμε συγκρίσεις με την σημερινή εποχή...ανάψαμε το κανδηλάκι και μας δόθηκε η αφορμή να ανακαλύψουμε ποιά  υλικά  βυθίζονται ή όχι στο νερό και στο λάδι...

Διαβάσαμε το αγαπημένο παραμύθι της "Χρυσομαλλούσας" και το δραματοποιήσαμε...

 και το παρακολουθήσαμε σε βίντεο...

           

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Για το ξεκίνημα της νέας μας χρονιάς.....κοπή βασιλόπιτας(προσφορά του γονέα μας Βοριζανάκη Φούρνος).

Πίτα χωρίς φλουρί δεν λέει...

Και για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία της βασιλόπιτας: 

                                    

Η ιστορία της Bασιλόπιτας είναι μια ιστορία που συνέβηκε περίπου πριν 1500 χρόνια στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. 

Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία.
Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.

Οι Xριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.

Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. 

Τότε ο Μέγας Βασίλειος βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.
Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα που έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου!(http://users.sch.gr/)