1ο Νηπιαγωγείο Αγ. Μαρίνας Τσαλικάκι: 2014

"Το δέντρο που έδινε" του Σερ Σιλβερστάϊν!!

Τι να πούμε γι' αυτό το παραμύθι...δεν υπάρχουν λόγια γιατί υπάρχουν μόνο συναισθήματα...πολλά ανάμεικτα συναισθήματα!..λύπης,χαράς,συγκίνησης,απογοήτευσης,θυμού...όμως το τέλος τα κλείνει όλα!

Ας το παρακολουθήσουμε λίγο.....για όσους δεν το γνωρίζουν!

Αφού το είδαμε, συζητήσαμε για το τι μας άρεσε και τι όχι...για τα δικά μας συναισθήματα που βιώναμε καθώς το διαβάζαμε ,για το τι έπρεπε να κάνει το αγόρι και τι έκανε, για την ανιδιοτελή αγάπη της μηλιάς....αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς την δική μας μηλιά και αφήσαμε τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν...πλάσαμε με αλατοζύμαρο μηλαράκια και τα τοποθετήσαμε πάνω στην μηλιά και γράψαμε τι θα θέλαμε να της προσφέρουμε.

Το δραματοποιήσαμε , το ζωγραφίσαμε ...

Γράψαμε τις ευχούλες σε μήλα που είχαμε σχεδιάσει σε κάνσον χαρτί και τις κρεμάσαμε στο δεντράκι μας την ημέρα της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που συμμετείχε και το σχολείο μας σε διαδραστική αφήγηση από την ομάδα "κουκλοβατώ" και σε πολλά δρώμενα....

και από το παζάρι του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων....

Μπορεί να καθυστερήσαμε να αναρτήσουμε για τα Χριστουγέννα όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η τάξη μας εδώ και μέρες δεν έχει στολιστεί χριστουγεννιάτικα...έτσι για να μην ξεχνιόμαστε....
Πρώτα στολίσαμε το δεντράκι μας με χριστουγεννιάτικους ρυθμούς και μελωδίες γεμάτοι περηφάνια αφού έγινε πανέμορφο!

Μια αναμνηστική φωτογραφία γύρω από το δέντρο!

Έπειτα στολίσαμε την τάξη μας με ζωγραφιές ατομικές αλλά και ομαδικές αυτοσχεδιάζοντας στην γωνιά των κατασκευών...αυτό που χρειαζόμασταν λίγες πούλιες..χρυσόσκονη...χαρτονάκια χριστουγεννιάτικα...

"Ένα Άη Βασίλη με το έλκηθρό του"

Ένα Άη Βασίλη που λαμβάνει γράμμα των παιδιών με πολλές ευχές αντί παιχνίδια!!

Ενώ τα παιδιά ρωτάνε καθημερινά πόσες μέρες θέλουμε μέχρι τα Χριστούγεννα,αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα ρολόϊ Άη Βασίλη για να μετράμε αντίστροφα τις μέρες!( με πιάτο χάρτινο..)

Μια άλλη μαθηματική έννοια που κάναμε..αφού μάθαμε πότε γεννήθηκε ο Χριστός και το σημειώσαμε στο ημερολόγιο,ζητήσαμε από τους γονείς να μας φέρουν γραμμένη την ημερομηνία γέννησής των παιδιών και να μας την δείξουν τα ίδια στο ημερολόγιο ... με την δική μας βοήθεια όπου χρειάζονταν.Έτσι κατασκευάσαμε τον δικό μας πίνακα γενεθλίων που φέτος σαν θέμα είχε ...μια τούρτα( κάθε εποχή και ένα διαφορετικό χρώμα).

Με αλατοζύμαρο και προσθέτοντας έγχρωμη τέμπερα ζυμώσαμε διάφορα χριστουγεννιάτικα σχέδια ,τα ψήσαμε ,τα στολίσαμε με χρυσόσκονη και φτιάξαμε ένα ομαδικό στεφανάκι για την πόρτα μας!

Η κάρτα μας εύκολη και πανέμορφη...με τις παλάμες των παιδιών και φαντασία!!

Στην συνέχεια συζητήσαμε πως νιώθουν κάποια παιδάκια που αυτές τις μέρες δεν έχουν σημαντικά πράματα όπως οικογένεια,σπίτι,γονείς...ΘΛΊΨΗ, ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ, ΜΟΝΑΞΙΑ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΠΟΝΟ,ΘΥΜΟ...και ζωγραφίσαμε ένα δέντρο με ευχές για όλα αυτά τα παιδιά ...ΘΈΛΟΥΜΕ να έχουν ευτυχία...χαρά...σπίτι...οικογένεια...λεφτά....παιχνίδια...φροντίδα..

Αφού τις γράψαμε και τις ζωγραφίσαμε ,κολλήσαμε τις ευχούλες στον κορμό του δέντρου!

Βρήκαμε λέξεις σχετικές με τα Χριστούγεννα και τα παιδιά τις έγραψαν στον υπολογιστή δημιουργώντας το αλφαβητάρι των Χριστουγέννων...

Φτιάξαμε με πηλό ένα ρόδι αφού πρώτα μιλήσαμε για τα γούρια και τι συμβολίζει το συγκεκριμένο!!

Ένα από τα γούρια που έχει επικρατήσει να θεωρείται ότι ξορκίζει την κακοδαιμονία και προσελκύει την καλή τύχη είναι το ρόδι. Εδώ και χιλιάδες χρόνια το ρόδι θεωρείται, από διάφορους λαούς και πολιτισμούς, σύμβολο γονιμότητας, αφθονίας και καλοτυχίας.

Οι αρχαίοι Έλληνες, πριν κατοικήσουν σε ένα νέο σπίτι, έσπαγαν στο κατώφλι του ένα ρόδι, πράγμα που κάνουμε κι εμείς σήμερα και το οποίο αποδεικνύει την ιστορική συνέχεια του λαού μας. Το σπάσιμο του ροδιού, όμως, λαμβάνει χώρα κυρίως κάθε Πρωτοχρονιά.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας σπάνε το ρόδι αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου. Βγαίνουν όλοι έξω από το σπίτι πριν αλλάξει ο χρόνος, κλείνοντας όλα τα φώτα. Μόλις μπει το νέο έτος και αφού ανταλλάξουν ευχές, ο νοικοκύρης ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας που θεωρείται τυχερό, σπάει ένα ρόδι στο κατώφλι του σπιτιού και μετά μπαίνουν όλοι μέσα στο σπίτι, βάζοντας πρώτο το δεξί τους πόδι, ενέργεια που αποκαλούμε «ποδαρικό». Σε κάποιες άλλες περιοχές το σπάσιμο του ροδιού γίνεται είτε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς είτε αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία την ίδια ημέρα. Στις περιοχές που σπάνε το ρόδι μετά την Θεία Λειτουργία, το έχουν πάρει μαζί τους στην εκκλησία για να ευλογηθεί. Από το έθιμο του σπασίματος του ροδιού πηγάζει η λαϊκή έκφραση: «Έσπασε το ρόδι» που σημαίνει ότι έκανε καλό ξεκίνημα.