Το Δέντρο που έδινε...

"Το δέντρο που έδινε" του Σερ Σιλβερστάϊν!! 

Τι να πούμε γι' αυτό το παραμύθι...δεν υπάρχουν λόγια γιατί υπάρχουν μόνο συναισθήματα...πολλά ανάμεικτα συναισθήματα!..λύπης,χαράς,συγκίνησης,απογοήτευσης,θυμού...όμως το τέλος τα κλείνει όλα!

Ας το παρακολουθήσουμε λίγο.....για όσους δεν το γνωρίζουν!

Αφού το είδαμε, συζητήσαμε για το τι μας άρεσε και τι όχι...για τα δικά μας συναισθήματα που βιώναμε καθώς το διαβάζαμε ,για το τι έπρεπε να κάνει το αγόρι και τι έκανε, για την ανιδιοτελή  αγάπη της μηλιάς....αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς την δική μας μηλιά και αφήσαμε τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν...πλάσαμε με αλατοζύμαρο μηλαράκια και τα τοποθετήσαμε πάνω στην μηλιά και γράψαμε τι θα θέλαμε να της προσφέρουμε.

Το δραματοποιήσαμε , το ζωγραφίσαμε ...

Γράψαμε τις ευχούλες σε μήλα που είχαμε σχεδιάσει σε κάνσον χαρτί και τις κρεμάσαμε στο δεντράκι μας την ημέρα της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που συμμετείχε και το σχολείο μας σε διαδραστική αφήγηση από την ομάδα "κουκλοβατώ" και σε πολλά δρώμενα....

                                     και από το παζάρι του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων....