Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος...

Ο καιρός μας αυτές τις μέρες ταυτίζεται απόλυτα με τις ονομασίες του Μάρτη(γδάρτης,παλουκοκάφτης,πεντάγνωμος, αλλά και τις αντίστοιχες παροιμίες του)!
 Αποφασίσαμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από τις παροιμίες επεξεργάζοντάς τις.
Κάναμε γλωσσικές ασκήσεις αφού πρώτα μαζέψαμε όλες τις παροιμίες που μας έφεραν τα παιδιά με την βοήθεια των γονιών τους και τις ταξινομήσαμε.Κρατήσαμε τις πιο γνωστές για να τις επεξεργαστούμε....

"Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά

κι’ ο Απρίλης άλλο ένα

χαρά σ’εκείνο το γεωργό

που’χει στη γη σπαρμένα!"

"Από Αύγουστο Χειμώνα

κι από Μάρτη καλοκαίρι"!

"Λείπει ο Μάρτης

απ’τη Σαρακοστή;"

"Ο Μάρτης έχει τ’ όνομα

κι’ ο Απρίλης τα λουλούδια!"

"Το Μάρτη ξύλα φύλαγε

μην  κάψεις τα παλούκια!"

"Μάρτης είναι ,χάδια κάνει

πότε κλαίει και πότε γελάει!"

Μετρήσαμε πόσες ήταν ίδιες και πόσες διαφορετικές(μαθηματικές έννοιες) ...

Απομονώσαμε τις άγνωστες λέξεις και αφού τις εξηγήσαμε πρώτα τις αντιγράψαμε στον υπολογιστή φτιάχνοντας ένα λεξικό(Τ.Π.Ε)...

Ζωγραφίσαμε την κάθε παροιμία όπως την κατανόησε το κάθε παιδί...

Συζητήσαμε για τις πέντε γνώμες του Μάρτη και κάναμε υποθέσεις πως μπορούσμε να ζωγραφίσουμε πέντε διαφορετικούς καιρούς σε ένα χαρτί Α3 που τους δώσαμε....πήραν τον χάρακα για να μοιράσουν το χαρτί σε πέντε μέρη ίσα....

Παίξαμε παιχνίδια ψυχοκινητικά μιμούμενοι με  κινήσεις τον Μάρτη και τα παιχνίδια του...Δραματοποιήσαμε τις παροιμίες του...
Ακούσαμε μουσική για την Άνοιξη ....τραγουδήσαμε το τραγουδάκι για τον "Μάρτη και την μάνα του" και το δραματοποιήσαμε.....

                  Τον γνωρίζετε τον Μάρτη,τον τρελό και τον αντάρτη

Ξημερώνει και βραδιάζει κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,  σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει, μια χαρά να τα στεγνώσει.

Να που ο Μάρτης μετανιώνει και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Να ο ήλιος σε λιγάκι, φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη τα σεντόνια ξαναπλώνει.

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα, ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ως το βράδυ φορές δέκα άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει  Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

Διαβάσαμε την ιστορία του Μάρτη.... από το βιβλίο «Τα παιδιά της άνοιξης», Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, εκδ. Πατάκης ( Το σπίτι του Μάρτη )

«Από τα παιδιά της Άνοιξης ο Μάρτης είναι εκείνος που γεννήθηκε πρώτος μια μέρα δροσερή πολύ. Η Άνοιξη είχε παντρευτεί το Κρύο και οι δύο τους δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά κι έτσι αμέσως σχεδόν μόλις γεννήθηκε ο γιός τους αυτοί αποφάσισαν να χωρίσουν. Ο Μάρτης βρέθηκε ξαφνικά με δύο σπίτια. Ένα σπίτι στρωμένο με χιόνι κι ένα μ΄ ένα χαλί καταπράσινο. Μόλις βαριόταν το ένα πήγαινε στο άλλο κι όλοι νόμιζαν πως  ήταν θεοπάλαβος με τις τρέλες του και τις αλλαγές του. Κάποτε το Κρύο αποφάσισε να παντρευτεί τη Χιονοθύελλα και ο Μάρτης πήγε να μείνει μαζί τους. Έτσι άστατος κι αναποφάσιστος που ήταν γρήγορα το μετάνιωσε και πήρε το δρόμο για το σπίτι της μητέρας του. Συνάντησε τον Ήλιο , την Δροσούλα που είχε κι αυτή τα ίδια προβλήματα  με εκείνον  και τον γαλανό Ουρανό.  Ο Μάρτης που πια είχε μεγαλώσει πολύ πήρε μαζί με ένα παράξενο λουλούδι για την μητέρα του δώρο από τον γαλανό τον Ουρανό  και μια σκέψη  για την δική του τη ζωή που ένα πρωινό εκεί ψηλά στα σύννεφα, στον ήλιο και στο απέραντο γαλάζιο γεννήθηκε μια όμορφη σχέση που του άλλαξε όλη του τη ζωή. Έφτιαξε το δικό του σπιτικό με την αγαπημένη του Δροσιά αλλά πάνω απ όλα φρόντισε με τρόπο ξεχωριστό να μην στεναχωρήσει για αυτήν του την απόφαση κανέναν από τους γονείς του. Στο μεταξύ η Άνοιξη παντρεύτηκε τον Γαλανό Ουρανό κι ο καθένας πια είχε βρει το δρόμο του.»